Çoğu insan daha temiz saçlarımdan. Saçlarım çok daha öncesinden dökülmeye başlamıştı bile. Siyah dememi yadırgayan insanları sevmiyordum. İnsanlık beyaz doğup siyah ölmeliydi benim gözümde. Gözlerim ve düşüncelerim artık renk değiştiriyordu. Deli olduğu düşünülen binlerce insanın var olduğunu bilmek az da olsa iyi gelmişti. Binlerce delinin katili olmuştum o saniye. Binlerce deli, organlarımı yerinden çıkartmaya yetiyordu. 

 Delilik binlerce sene öncesinde hafızamda yer etmiş bir olgu oldu. Deli olduğumu düşünmüyorum. Sadece delirmenin, insan hafızasında büyük devrimleri yaşamak olduğunu kabul ediyorum. Kadınlar ve tanrıları sayarsak hafızamda büyük kayıplar var sadece. Kendimin bir hiç olduğunu düşünüyorum. En azından düşünmenin, delirmekten daha kolay bir intihar biçimi olduğunu biliyorum. 
 Oda da asılı duran bir tablo sebep oldu deli dedikleri benliğime. Renkleri bile olmayan bir tablo. Her sabah bitmeyen iğrenç insanlar, her sabah umutsuzluk, her sabah yalan ve her sabah bir İstanbul.