Sizlere baktım sonra,vücuduma bakabildiniz ancak. Benim tırnağımın arasındaki boşluğu kimse düşünemedi. Ben hep o boşlukta yaşadım lakin. Beni kimse görmedi. Bendim ama. Dışarı çıktığımda beynimi bıraktım tırnaklarımın arasında. Ben hep içeride kalmasını istedim, siz benim tırnaklarımı söküp beynimi aldınız. Bir daha hiç görmedim, hiç düşünmedim. Kapatmaya çalıştınız kanayan tırnaklarımı, oysa ki ben hep kanasın istedim sırf siz ağlayın diye. Ben kanımı hep siyah renkli hayal ettim.